درمان زگیل پوستی

انواع و درمان زگیل پوستی

زگیل ها، ضایعات پوستی هستند که معمولا کوچک و زبر بوده و ممکن است به رنگ پوست، سفید، صورتی یا برنزه باشند، و در بیشتر موارد در اثر عفونت ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می شوند. ویروس HPV موجب تولید بیشتر کراتین می شود و بدین ترتیب تولید سریع سلول ها در لایه خارجی پوست را تحریک می کند. زگیل پوستی معمولا روی انگشتان دست، نزدیک به ناخن ها و یا خود دست ها ایجاد می شوند. راه هایی برای پیشگیری و درمان زگیل پوستی وجود دارد که در ادامه با این روش ها بیشتر آشنا می شویم.

انواع زگیل پوستی

  1. زگیل های کف پا: این نوع از زگیل ها عموما به صورت توده هایی با رنگ گوشتی یا قهوه ای روشن هستند که با رگ های خونی لخته دار کوچک، ظاهری نقطه نقطه پیدا کرده اند که به صورت نقطه های تیره ظاهر می شوند. این نوع از زگیل ها در کف پا رشد می کنند.
  2. زگیل های تناسلی: زگیل های تناسلی در اندام های تناسلی، اطراف یا درون مقعد و در واژن ایجاد می شوند. این زگیل ها به صورت ضایعات گوشتی، صورتی یا قرمز رنگ در داخل یا اطراف اندام های جنسی هستند. این ضایعات پوستی ممکن است ظاهری شبیه به گل کلم داشته باشند و یا بسیار کوچک بوده و به سختی دیده شوند. این زگیل ها معمولا به صورت دسته های ۳ یا ۴ تایی ظاهر شده و به سرعت پراکنده می شوند. زگیل های تناسلی معمولا دردناک نیستند، اما در برخی موارد ممکن است درد خفیف، خونریزی و خارش داشته باشند. عفونت HPV رایج ترین عفونت مقاربتی است و برخی از انواع ویروس HPV می توانند موجب سرطان دهانه رحم در زنان گردند.
  3. زگیل های مسطح: این نوع از زگیل ها در کودکان و نوجوانان در مقایسه با بزرگسالان شیوع بیشتری دارند. زگیل های مسطح صاف تر و کوچک تر از سایر زگیل ها هستند و معمولا در صورت ظاهر می شوند. این ضایعات پوستی همچنین ممکن است در پاها خصوصا در خانم ها ایجاد شوند.

زگیل پوستی در اثر تماس مستقیم با ویروس HPV ایجاد می شوند که بسیار مسری است. ویروس HPV ممکن است از طریق تماس فرد به فرد یا از طریق تماس مستقیم با یک وسیله استفاده شده توسط فرد آلوده به ویروس منتقل شود. ویروس عامل زگیل ممکن است به سایر قسمت های بدن فرد مبتلا نیز انتشار یابد.

  • زگیل های معمولی و زگیل های کف پایی معمولا نگرانی جدی برای سلامتی نیستند و اکثر آنها به خودی خود در عرض ۲ سال از بین می روند، ولی می توانند آزار دهنده باشند و نیاز به برداشتن زگیل پوستی وجود داشته باشد. زگیل ها ممکن است بعد از درمان، عود کنند و تبدیل به یک مشکل پایدار شوند. زگیل هایی که در مناطقی غیر از ناحیه تناسلی ایجاد می شوند، نمی توانند نشانه ای از سرطان باشند، اما از آنجایی که زگیل ها منشا ویروسی دارند، زگیل های جدید می تواند در مناطق مجاور آنها ظاهر شود. همچنین زگیل ها می توانند باعث عفونت دیگران نیز شوند، مثل اعضای خانواده که از وسایل حمام مشترک استفاده می کنند.
  • زگیل هایی تناسلی به عنوان یک بیماری مقاربتی شناخته می شوند و می توانند از طریق تماس جنسی منتقل شوند. زگیل های تناسلی یک نگرانی جدی در بحث سلامت و بهداشت محسوب می شود، زیرا می توانند ریسک سرطان دهانه رحم را در زنان افزایش دهند. گونه های متعدد ویروس پاپیلومای انسانی مسئول ایجاد ۹۵ درصد موارد سرطان دهانه رحم هستند. همچنین خانم باردار مبتلا به زگیل تناسلی می تواند ویروس را در طول زایمان به فرزند خود انتقال دهد.

درمان زگیل های پوستی

در بیشتر موارد، زگیل های موجود در سطح پوست بی خطر هستند و بدون درمان برطرف می شوند. در هر حال، زگیل های تناسلی باید توسط پزشک متخصص پوست معاینه شوند. گاهی اوقات، این ضایعات پوستی بعد از درمان باز می گردند و بیش از یک نوع درمان برای کنترل آن ها مورد نیاز است. با این که بیشتر درمان ها در تلاش هستند که زگیل پوستی را با سرعت برطرف کنند، برخی از روش ها به درمان های چند گانه نیاز دارند. درمان های زگیل پوستی شامل موارد زیر می شود:

  1. انجماد (کریوتراپی): پزشک متخصص پوست از نیتروژن مایع برای منجمد کردن زگیل استفاده می کند. این روش درمانی کمک می کند تا سلول های زگیل کشته شوند. بافت مرده در طول چند هفته از پوست جدا می شود.
  2. سالیسیلیک اسید: این دارو لایه بالایی زگیل را می سوزاند. هر چند روز یک بار بافت مرده به کمک یک پارچه از سطح پوست برداشته می شود. بدین ترتیب ضایعه پوستی به تدریج برطرف خواهد شد.
  3. پوشاندن زگیل با چسب: یک مطالعه نشان می دهد که پوشاندن زگیل با یک نوار چسب قوی به احتمال زیاد می تواند زگیل را در طول یک یا دو ماه از بین ببرد. در این مطالعه، حدود هفت تا ده زگیل به کمک نوار چسب در طول دو ماه از بین رفتند. برای روشن ساختن اثر گذاری این شیوه برای درمان این ضایعات پوستی به تحقیقات بیشتری نیاز است.
  4. جراحی سطحی: زمانی که زگیل ها به کمک روش های درمانی دیگر درمان نمی شوند، جراحی برای بریدن و برداشتن آن استفاده می شود. ریشه زگیل به کمک سوزن الکتریکی یا کریوسرجری تخریب می شود.
  5. جراحی با لیزر: این روش از یک اشعه نوری قوی برای سوزاندن و تخریب بافت زگیل استفاده می کند. جراحی با لیزر برای زگیل هایی استفاده می شود که درمان آن ها مشکل است.

آیا راهی برای پیشگیری از زگیل پوستی وجود دارد؟

  1. اگر شما در حال حاضر زگیل پوستی دارید، می توانید با دست نزدن به آن ها از پراکنده شدن زگیل ها جلوگیری کنید. آن ها را به کمک ضماد یا پانسمان بپوشانید.
  2. تا جایی که ممکن است دست های خود را خشک نگه دارید. کنترل زگیل پوستی در محیط های مرطوب سخت تر خواهد بود.
  3. از شستن، شانه کردن و تراشیدن نواحی درگیر زگیل پوستی خودداری کنید تا از انتشار ویروس عامل پیشگیری کنید.
  4. دست های خود را بعد از تماس با زگیل پوستی به خوبی بشوئید.

برخی اقدامات که می توانید برای پیشگیری از زگیل های تناسلی انجام دهید:

  • استفاده از کاندوم در رابطه جنسی روشی برای پیشگیری از انتقال زگیل های تناسلی است، اما گاهی کاندوم های مردانه و زنانه نمی توانند به طور کامل از انتقال زگیل ها جلوگیری کنند، زیرا ویروس ممکن است در نواحی که تحت پوشش کاندوم قرار نگرفته اند یافت شود.
  • داشتن رابطه جنسی تنها با فردی که از مبتلا نبودن او به زگیل تناسلی مطمئن هستید.
  • خودداری از رابطه جنسی با فردی که علائم ظاهری زگیل تناسلی را دارد.